Door Pierre Pieterse – Harry Mulisch is dood, het zal niemand zijn ontgaan want we zullen het weten. Hele programmeringen even spontaan als flexibel omgegooid, oude tv-juweeltjes afgestoft, opgepoetst en uitgezonden, en uiteraard de bekende maar ook volstrekt onbekende dus overbodige boeken direct in herdruk. En natuurlijk blijkt menig al dan niet bekende Nederlander een boezemvriend van Harry te zijn geweest. Of minimaal te hebben vertoefd in de enorme en almaar uitdijende kring van intimi die rond Harry scharrelden. Zelf ken ik Mulisch van het tijdens de studie Nederlands verplichte ‘Stenen bruidsbed’ en een waarschijnlijk apocriefe anekdote van wijlen topschaker Jan Hein Donner (hoewel die anekdote wel afkomstig is van de ex-vrouw van Donner). Kennelijk zat Harry nogal onder de plak van zijn vrouw, want alleen dat kan de volgende tergend treiterende aubade van Donner verklaren, in stijl onder het raam van Mulisch zijn etage aan de Leidsekade: ‘Harry, kom je buiten spelen….?’ O ja, bij mijn weten is er geen enkele relatie tussen Harry Mulisch en Georgina Verbaan zoals de titel van dit stukje doet vermoeden. Maar indachtig de thematiek in het werk van de overledene ga je toch twijfelen, want waarom zou Georgina Verbaan haar borsten anders liefkozend ‘haar Harry’s’ noemen?
Mulisch, Verbaan en haar twee Harry´s
Opgeslagen onder Uitgelucht
HollandsGlorie. Over de staat der Nederlanden 
Ik heb traumatische herinneringen aan Harry M. Na “De sprong der paarden en de zoete zee” ben ik helemaal afgehaakt. Nooit meer iets van hem gelezen. Als er zoveel dubbele bodems in zitten om een boodschap over te brengen, waarom dan niet “zeg het dan gewoon, man!”
Ik wilde het niet zo hard zeggen maar ook ik vind Mulisch een drama, als schrijver en als persoon. Ik denk dat Reve en Hermans dat even obligate als onterechte ‘Grote Drie’ ook als trauma moeten hebben ervaren, zelden een grotere poseur meegemaakt als Heer M….